امام علی(ع)-مدح
اگـــــــر با علــــــی همنفس می شدیم
رهـــــــــــا از کمند هـــوس می شدیم
بت نفس را بــــــــــر زمین مـی زدیم
همــــــــــاورد شیطان سپس می شدیم
چـــــــو او ، بانـــــی عدل و آزادگـی
چو او ، خصم ظلم و عسس می شدیم
بــــه اوج خطــر بال و پر مـــی زدیم
رهـــــــا از حضیض قفس مـــی شدیم
جهان تــــا کـه بر خیزد از خواب کفر
همـــــــــآواز بانگ جـــرس می شدیم
بدون علـــــــی ، عشق مـــی شد شهید
و مـــــــا امتــــــی بوالهوس می شدیم
چــــــو طاووس حُسنش نمی شد عیان
هـــــــــــــوادار بـــال مگس می شدیم
اگـــــــــر مهـــر او ذره پـــــرور نبود
بــــه باغ فلک ، خار و خس می شدیم
نبــــــــودیم اگــــــــــــر بسمـل داغ او
چو ققنوس ، کــی در قبس می شدیم ؟
اگــــــر او مــــــراد دل مــــــــــا نبود
مُــــــرید جمال چــــه کس می شدیم ؟
به قــــــرآن قسم ! بـــــــی ولای علی
بــه مُلک عدم « هیچکس » می شدیم
مُحب علـــــــــــی ، همنشین خــداست
خوشا بـــا علــــــــی همنفس می شدیم